De fase van niet genoeg verdienen duurt te lang!
Mijn vrouw blijft op haar honger zitten… Pas op, ze is zeer fier op onze 2 kinderen, ons mooi huis en op de onderneming die we al 11 jaar hebben. We zijn best gelukkig. Ik ben ook fier op onze bouwrealisaties, op de manier waarop ik mijn medewerkers aanstuur en motiveer, hoe ik met mijn klanten handel, en de enorme werkethos die ik heb. Ik werk inderdaad keihard. Lange tijd had ik een issue met paperassen maar ook dat hekelpunt heb ik het afgelopen boekjaar aangepakt. Door een halve dag niet op de werf aanwezig te zijn, is zijn mijn papieren veel beter in orde.
Ook dit jaar draaiden we een mooie omzet. En toch. Het is december en als ik naar mijn bankrekening kijk... Is het me weer niet gelukt. Het salaris dat ik mezelf uitkeer, ligt veel te laag. Een hoger loon zou ons privé meer ruimte geven, maar de zakelijke cashflow is te dikwijls kantje boord. Mijn vrouw snapt er de ballen van. En eigenlijk is dat terecht. Als zaakvoerder van mijn bedrijf vind ik het een blijvende uitdaging om ‘geld te creëren’. Ook ik zit op mijn tandvlees.
Dat is zijn verhaal. Na ons gesprek weet zowel hij als ik waar het probleem zit. Het grote knelpunt is hier het durven vragen van prijzen. Prijzen die nodig zijn om een winstgevende business te runnen.
Maar Ilse, wat als die prijs in de sector niet aanvaard is?
'The human spirit lives on creativity and dies in conformity and routine.' -
Vilayat Inayat KhanI
Is dat werkelijk zo? Of denken wij dat geen enkele klant dat bedrag wil betalen?
Of hebben wij zelf schrik om uit onze kooi te kruipen en de prijs te durven vragen die noodzakelijk is om onze vaste kosten, onze buffer, onze winst én ons (fatsoenlijk) salaris te kunnen bekostigen?
Blijven wij in onze routine en onze eigen comfortzone, zonder lef en zonder durf?
Wanneer we in onze business ‘iets’ moeten veranderen, dan geraken we in de war. De redenering in ons hoofd, onze gewoonte van hoe we al 11 jaar onze business runnen wordt volledig onder uit gehaald. Dat willen we liever niet! We plakken graag een prijs op onze dienst of ons product. Maar owee als de prijs moet evolueren …
Dat is een beetje zoals je petekind dat ineens een puber is geworden. Ook daar hebben wij het moeilijk mee. Onze kleine lieve jongen is niet langer dat kind dat graag samen met tante en nonkel op een zondagavond van de afhaal-chinees maaltijd geniet. Neen, nu wil hij liever weg met zijn maten en hangt zelfs op zondag het feestbeest uit. Met de nodige pintjes inclusief. Hoe zal die maandag op school verlopen? Het kind groeide continu maar plots wordt je wakker geschud en ermee geconfronteerd dat de gewoontes die zo lang stand hielden, nu niet meer populair zijn.
We zeggen dan dat het een fase is, waar we wel weer door zullen komen. Het kan niet zo zijn dat alles plots helemaal verandert. Neen, dat kan niet, en we willen terug orde in ons hoofd.
Naïef! Maar dat is hoe we onze business runnen.
We vergeten dat ALLES verandert. Niets is blijvend, niet in het leven, niet in je business. Ook jij als ondernemer verandert.
Toch houden we liefst vast aan het oude. Want dat was comfortabel.
En als we nu zelf willen veranderen of moeten veranderen?
Laat je je zelf tegenhouden door het beeld wat anderen van je hebben? Ben je bang om als onbetrouwbaar, als ‘den dure’ gezien te worden wanneer je plots een correcte maar duurdere prijs gaat vragen voor je diensten of je uit te voeren werken?
Zit je gevangen in je eigen vaste prijssetting waar je in de loop der jaren in terecht bent gekomen? Ben je bang om door je klanten bestempeld te worden door je veranderde prijssetting?
Durf jij te veranderen?
Durf jij het eens helemaal anders te doen? Durf jij de prijzen te vragen die je waard bent? Wil jij dat je vrouw terug fier op jou is? Durf jij voor de resultaten te gaan die nodig zijn om je gezin te gunnen wat het verdient? Durf jij je hart te volgen en te doen wat daarvoor nodig is? Ook al is dat moeilijk, uitdagend, spannend?
Of laat jij je tegenhouden door wat je omgeving daarvan zal zeggen? Wil je bij voorkeur voldoen aan de verwachtingen van je klanten? Of is dat gewoon jouw denkpatroon?
Heel eerlijk: is het niet belangrijker dat jij verdient wat je waard bent? Dan continu te denken ‘Wat gaan de klanten daar van vinden?’.
Je doodwerken en geen geld verdienen en veel klanten hebben is toch een veel minder interessant optie dan werken, geld verdienen en wat minder klanten hebben.
Of nog beter: wat minder klanten te hebben, maar met meer winst?
Ben jij ook niet een beetje vastgeroest?
Boek nu jouw call.
groeten,
Ilse