Nog enkele weken op je tanden bijten.
Mijn zondag staat in het teken van het verderzetten van mijn loopplanning. Ja, ik weet het, dat klinkt saai. Maar niet voor mij! Lopen brengt rust in mijn hoofd. Als je iets echt wilt, ga je door, ook na een slechte week. Zo ben ik. En wat krijg ik daar van? Een sterk lichaam en een sterke mind. 😊
Ik ben klaar om mijn looptraining te starten, zowel fysiek als mentaal. De zon schijnt en om 10u15 start ik aan de kerk in Schriek. Ik heb beslist om naar een Tremelo te lopen en dan het Damiaanpad te volgen om vervolgens terug te keren naar mijn thuisfront. 25km in totaal staan op de planning. Dat betekent 2,21 uur Me, Myself & I.
Deze looptocht is eenzelfde traject als mijn klant nu bezig is, bedenk ik me. Mijn klant Stephan had problemen met zijn cashflow. Vorig jaar in april stond hij nog onder nul. De verkoop lag plat. De kosten waren te hoog. De lijst van openstaande posten leveranciers was oneindig lang. De rekening courant stond onmetelijk hoog. En mijn vennoot is partitos (van de aardbol verdwenen)…, vertelde hij. Is er nog licht aan het einde van deze tunnel, Ilse? Please? Hij is wanhopig en wil dat ik kijk wat er nog mogelijk is.
Ik start het Damiaanpad, ik ben op 7 km. De zon straalt op mijn gezicht, ik geniet. De ideeën poppen op. Ik struggelde gisteren over het idee hoe ik mijn volgers kan belonen als er 500 leden zijn in mijn groep de Winstplanners. Vandaag tijdens het lopen krijg ik ineens een keicool idee ( blijven volgen zou ik zeggen :)).
Nog 18 km te gaan. Ik volg trouw mijn uitgestippeld pad.
Stephan volgt nu ook een pad want ik hou hem on track. We bellen en mailen om zaken aan te passen en bij te sturen. We draaien letterlijk aan de knoppen van zijn bedrijf om zijn cashflow te verbeteren.
In november 2020, 7 maanden verder hoorde ik zijn bericht op de voicemail. ‘Ilse, wanneer kan ik je spreken, het is dringend’. Hij is altijd vol passie, ook al heeft zijn zaak een dip, toch zelfs door de telefoon hoor ik die enthousiaste vibe. Ondernemers als hij zorgen ervoor dat ik mijn job heel graag doe.
’s Avonds hebben wij eindelijk contact.
‘Ilse’ zegt hij, ‘de verkoop is terug op gang gekomen, echt niet te geloven. Het boomt terug!’
‘En hoe komt dat volgens jou?’ Vraag ik onschuldig en ben benieuwd naar zijn uitleg. ‘ja, de waarheid kwam best hard aan Ilse, maar ik wist diep vanbinnen dat je gelijk had en daarvoor ging ik er voluit voor. Er zijn 3 belangrijke zaken gebeurt: mijn omzet stijgt, mijn loon heb ik echt gehalveerd (ja, echt Ilse, ik snap nu waarom het moest), de kosten zijn serieus teruggeschroefd. Jouw goede raad begint nu serieus zijn vruchten af te werpen. Oh ja! Ik heb sinds kort een nieuwe medewerker en hij is ongelofelijk gemotiveerd. ‘ Hij hoort wat ik denk want hij zegt snel: ‘En ik kan hem betalen Ilse!’. Yes! denk ik bij mezelf, hij heeft het echt begrepen.
Hij weet nu hoe hij aan de knoppen van zijn bedrijf moet draaien.
Waaaaauw Stephan! Ik ben oprecht blij, echt waar, dit is goed nieuws! Wat een transformatie. ‘Vier dat maar met een fles bubbels, jij met je vrouwtje!‘
‘Ja, ilse, maar we zijn er nog niet hé.’
Wat een wijsheid en inzicht in zijn zaak.
Ondertussen loop ik op een bospad en kruis ik een groepje mountainbikers. ‘Dà t gaan we NIET meer doen’ hoor ik ze roepen. Als ik hun bemodderde wielen zie denk ik bij mezelf: obstakels in aantocht. En jawel, wat een slijkstrook is dat, hoe geraak ik daar in hemelsnaam door? Ik twijfel niet en loop er door, mijn schoenen worden opgeslorpt door het slijk en ik voel letterlijk nattigheid aan mijn tenen. Ik zit op km 14, nog 11 te gaan. Met natte schoenen zijn de kilometers even ver, sus ik mezelf. De mountainbikers roepen mij nog na, veel plezier! Ik roep terug: ‘gelle ook’ (Schrieks dialect voor ‘jullie ook’) .
Zo is het ook op het cashflowpad van Stephan. Hij belt met een vloek en lacht hij met de boodschap wat er wel goed gaat. Hij gaat letterlijk door. Ik schrijf januari 2021. Ilse, ik sta op het punt om een 2de verkoper aan te nemen en een administratief medewerker. Is dat slim? ‘Wat zeggen je cijfers Stephan?’ antwoord ik. Omdat hij nu heel goed weet wat er elke maand binnen en buiten gaat, is de som snel gemaakt. Hij gaat ervoor. De verkoop blijft binnen stromen. Je oogst wat je zaait. Zijn zaak bestaat al 10 jaar. En toch komt er slijk op het pad. Stephan zou Stephan niet zijn als hij geen hulp zocht en de koe bij de hoorns vatte. Hij neemt de nieuwe sales aan. Hij voegt eraan toe: ‘Ilse, ik maak niet terug opnieuw de fout om te lang te blijven hangen bij het negatieve. Deze nieuwe verkoper krijgt 3 maanden, voldoet hij niet, dan gaat hij er terug uit.’ ‘Groot gelijk’ beaam ik, want dat was vorige keer fout gelopen. Te lang bij niet-presterende medewerkers blijven hangen, waardoor de omzetcijfers niet brachten wat ze moesten brengen, kosten blijven zich opstapelen en rekeningen konden niet betaald worden. De ontslagpremie, de dip van Stephan en de crisis brachten hem in een negatieve spiraal. Het is een dure les geweest. Gaat het niet meer gebeuren? Zeg nooit ‘nooit’. maar een verwittigde Stephan is er 2 waard.
Vorige week liep ik 21 km, het ging langs geen kanten, mentaal en fysiek niet. Wat er aan de hand was, weet ik niet. Soms is er gewoon geen verklaring. Maar cijfers liegen niet. Het eindgetal op mijn Garmin horloge zegt 24 km tegen 5:50 gemiddelde km. Het is gelukt. Yes!
Toch blijf je altijd bij te pinken. Je blijft jezelf trainen en in vraag stellen. Wat kan ik verbeteren, waar kan ik blijven aan de knoppen draaien? Op welk vlak kan ik winstgevender worden? Aan welke knop draai ik om de cashflow te verbeteren?
Zoals mijn trainer vorige week berichtte, Ilse, nog enkele weken op de tanden bijten! Nog enkele weken zware trainingen doorstaan om dan de vruchten te kunnen plukken. Ook Stephan heeft al gevloekt op de zware geldelijke sancties ik hem opleg, maar hij ziet nu wat het opbrengt, hoe mooi kan een business zijn?
Plan je cashflow-boost gesprek en ga een pittig trainingspad aan?
Klik dan zeker op volgende link: https://www.ilsedieltjens.com/we-gaan-in-gesprek