Ben jij een ambachtsvrouw?
Ambachtsvrouwen creëren. Prachtige gouden juwelen, een handtas op maat, een eikenhouten tafel volledig in de stijl van de klant, sfeervolle smeedijzeren deuren, een keramiek creatie, een schilderij à la Liesbeth Swinnen … noem maar op.
Wonderlijk vind ik dat.
Ben jij een ambachtsvrouw? Jij creëert kunst. Op jouw manier.
“Snel, goedkoop, veel” zijn termen die daar absoluut niet bij horen. Ambachtsvrouwen staan voor eerlijkheid, authenticiteit, duurzaamheid, ecologische en bewuste materiaalkeuzes. Met als resultaat nutsvoorwerpen gemaakt op een creatieve manier en dat vaak met de hand.
Eindeloze to-do-lijst
Grote kans dat jij als ambachtsvrouw ook dit herkent:
1/ Je hoofd bruist van ideeën.
2/ Je agenda is boordevol gevuld. Je to-do-lijst kent geen einde, ook met dingen waar je je liever niet mee bezighoudt.
3/ Je zou dingen nu of georganiseerd MOETEN doen, want dat bespaart je tijd achteraf.
4/ Eigenlijk wil je meer tijd om te experimenteren, om te ‘freewheelen’.
Je werkt, werkt, werkt. Je werkt in je zaak, aan je creaties. De to-do-lijst is lang. Tijd om AAN je zaak te werken ontbreekt. En je verliest langzaam maar zeker het overzicht.
Dat kan bij elke ondernemer gebeuren. Vroeg of laat.
Het overkwam Dominique van Mien Kaba.
Mien Kaba is het ambachtelijk leeratelier van Dominique Vieren. In Sint-Andries bij Brugge maakt zij voornamelijk prachtige handtassen. Volledig op maat gecreëerd en vervaardigd. De klant kan niet alleen het model kiezen, maar elk detail: buitenleer, binnenleer, riem, gespen, stikgaren, randafwerking,…. Een tas gemaakt uit de jas van je grootvader? Dat kan allemaal.
Mentor & mentee
Het pad van Dominique kruiste dat mij tijdens het Ondernemersduet van Markant. Ik als mentor. Dominique als mentee.
Mijn eerste vraag aan haar was: Wat verwacht jij als mentee van een mentor? Haar antwoord was zeer duidelijk: “een klankbord”. “Ik verwacht een klankbord, iemand waarmee ik kan praten over waar ik mee zit en over pieker. Samen praten over de toekomst, waar zou ik voor kiezen om verder mee te gaan, welke uitdagingen ga ik aan en welke niet of niet meer. Hoe geraak ik er aan om al die projecten die in mijn hoofd zitten uit te voeren?”.
Een vrouw met passie, gedrevenheid en geweldige ideeën. Het klikte onmiddellijk!
Tijdens onze eerste echte afspraak geven we er een lap op.
Na een eerste koffie en korte babbel maak ik kennis met haar atelier. Ik sta met verstomming geslagen. De liefde voor het vak spat er af! De handtassen in wording, het leer, de machines… maar ook de inrichting en het karakter van de werkomgeving. Dit is het hart van Mien Kaba. Een ZALIG authentiek concept. Ik ben nu helemaal verkocht.
Onze kennismaking verloopt zeer vlot. Dat heeft een reden. Voorafgaand aan mijn atelierbezoek heeft Dominique al een zeer uitgebreide vragenlijst ingevuld. Een goede voorbereiding is alles. Ik, als mentor, weet in grote lijnen wie ik voor mij staan heb. Haar wensen, haar dromen, haar zorgen. De standaardvragen hoeven niet meer gesteld te worden.
Al snel volgt dus mijn volgende vraag: Waar wil je met jouw bedrijf naartoe?
Deze vraag brengt bij Dominique heel wat teweeg. Ze begint op te sommen wat er nog allemaal moet gebeuren vooraleer ze over deze 2 vragen wil nadenken. Ze is niet te stoppen:
- nieuwe tassen ontwikkelen
- opgeborgen werkmateriaal eindelijk gebruiken en uittesten
- handtas-ideeën uitwerken, die al lang in haar hoofd zitten
- basismodellen in de showroom
- etalage stylen
- foto’s nemen en selecteren
- boekhouding bijwerken
- communicatie, mails, sociale media onderhouden
zetten
- website op poten zetten
- instagram en linked-In prof worden
- beursmateriaal afwerken
- verbouwen
Ik ben niet overdonderd door die lijst. Als ondernemer en als mentor herken ik het volledig.
Het is eigen aan ondernemers dat ze to-do-lijsten hebben om U tegen te zeggen. Maar, hoe pak je dat aan? Hoe organiseer je jezelf zodanig dat dat niet het Himalaya gebergte lijkt? Als niets gaat ondernemen, dan zie je op de lange termijn het bos door de bomen niet meer. En blijf je als het ware brandjes blussen. Maar zover gaan we het niet (meer) laten komen.
Concrete stappen
Concrete stappen die we gezet hebben:
1) wij hebben de lijst samen helemaal uitgeschreven. Belangrijk!
2) Dan hebben we to-do’s gerangschikt.
3) En we maken hierbij een onderscheid tussen de zaken die moeten gebeuren naar aanleiding van gemaakte afspraken (bestellingen, herstellingen, … ) en zaken die van belang zijn om een systeem op te zetten. We maken het onderscheid tussen IN je zaak werken en AAN je zaak werken.
We nemen zorgvuldig alle taken onder de loep.
We zetten een planning op poten. Het afwegen van alle taken naar belangrijkheid en het inschatten van de benodigde tijd geeft een enorm inzicht. We stellen de agenda samen: een mix van primaire en secundaire taken. En dit voor 2,5 maanden. Tot eind oktober kan Dominique gefocust aan de slag.
Een ander belangrijk voordeel: na 2 maanden gaat de berg aan taken al enorm afgenomen zijn.
Dominique heeft terug een duidelijk zicht op haar zaak en een plan van aanpak. Dit is mentaal een hele opluchting. Ik zie een smile tot achter haar oren verschijnen… En ik lach ook.
Helicopterview
Ik kijk naar de klok. En vraag haar of ze me binnen een uurtje terug naar het station kan brengen. Ze kijkt verwonderd. “Wat? Is het al zo laat !?”
Ze kijkt wat verlegen en zegt: ‘ik voel mij zo ‘onnozel’ omdat ik jou nodig heb om een agenda samen te stellen’. En dan ben ik diegene die haar op haar plaats zet met de volgende stelling: ‘Het is heel normaal dat je als ondernemer in je eigen zaak het overzicht op een bepaald moment kwijt raakt’.
De helicopterview is iets waar ik heel erg van hou. Iemand die mee over jouw schouders kijkt. Iemand die betrokken is waar is je mee bezig bent, die feedback geeft, tips om bij te sturen … zodat jij een nieuwe kijk krijgt op jouw ‘ondernemingskindje’.
Wil jij groeien? Denk er aan: no teacher, no system, no grow. Als je je business niet kunt systematiseren, kan je niet groeien. Vertaald naar mensentaal: zolang dat in je zaak niet bepaalde zaken kan loslaten of systematiseren dan kan je niet groeien. En wie is jouw ‘teacher’?
In het geval van Mien Kaba dienen er inderdaad eerst een aantal zaken ( en dat gebeurt in elke zaak op bepaalde momenten of keerpunten ) of to-do’s in een systeem, in een kader of een manier van werken worden gestoken. En dan krijgt Dominique automatisch meer tijd voor haar kerntaken, haar echte grote passie.
Ik ben niet alleen enthousiast, maar ook erg benieuwd naar het vervolg van dit verhaal!
Jij ook? Stay tuned.
Gogogo Mien Kaba!
PS. Heb jij obstakels die je wil overwinnen? Een eindeloze to-do-lijst. Of nood aan een helicopterview? Contacteer me dan gerust.
Neem een kijkje op:
http://www.markantvzw.be/onderneemstersduet/
http://www.mienKaba.be/
https://www.ilsedieltjens.com/contact/